“Losses loom larger than gains.” – Daniel Kahneman
Op 27 maart van dit jaar overleed Daniel Kahneman. Hij werd 90 jaar oud.
Kahneman was een pionier in wat we nu de gedragseconomie noemen. Vóór zijn baanbrekende werk, waren economen er heilig van overtuigd dat we rationele wezens zijn. Dat we altijd kiezen voor ons eigen belang en dat we alle beschikbare informatie gretig opslurpen om zo weloverwogen beslissingen te nemen.
Kahneman liet ons zien dat dat onzin is.
Zijn boek Thinking Fast and Slow – in het Nederlands bekend onder de titel Ons Feilbare Denken – is een fantastische samenvatting van zijn levenswerk.
Lees het! Als je deze zomer op een willekeurige Spaanse playa ligt te bakken.
Loss aversion is de reden dat je nog leeft
We hebben een hartgrondige hekel aan verliezen.
Eén van Kahneman’s belangrijkste bijdragen was dat hij hier een cijfer opplakte.
Een verlies van 100 euro maakt ons twee tot tweeënhalf keer zo depressief als dat een winst van 100 euro ons blij maakt.
Met andere woorden, we hebben een winst van 200 tot 250 euro nodig om de nare smaak van een verlies van 100 euro weg te spoelen.
Hij noemde dat loss aversion.
En onze hekel aan verliezen zit vastgekoekt in onze genen.
Dat is meestal goed omdat het ons helpt te overleven. Hij schrijft in zijn boek dat:
“Organisms that treat threats as more urgent than opportunities have a better chance to survive and reproduce.”
Daarom spring je niet in een vijver vol met krokodillen, ondanks dat je het bloedheet hebt.
Loss aversion tref je zelfs aan op de maan
Onze hekel aan verliezen vind je overal terug
Voormalig toptennisser – en lastpost – Andre Agassi vertelt in zijn autobiografie Open hoe het voelde om op Wimbledon z’n eerste Grand Slam Titel te winnen:
“But I don’t feel that Wimbledon has changed me. I feel, in fact, as if I’ve been let in on a dirty little secret: winning changes nothing.
A win doesn’t feel as good as a loss feels bad, and the good feeling doesn’t last as long as the bad. Not even close.”
En voormalige presentator van de Late Night Show, David Letterman zegt in de New York Timesi:
“When the show was great, it was never as enjoyable as the misery of the show being bad.”
Volgens The New Yorker vertelde Michael Collins, de derde astronaut, dat Buzz Aldrin ervan baalde dat niet hij maar Neil Armstrong als eerste voet op de maan zette. Hij zei over Aldrinii:
“He resents not being first on the moon more than he appreciates being second.”
Terwijl Neil Armstrong op de maan vrolijk foto’s maakte van zijn kompaan, maakte Aldrin geen enkele foto van Armstrong.
De enige bestaande foto van Armstrong op de maan, maakte hij zelf. Van z’n reflectie in de helm van Aldrin.
Loss aversion op de beurs schopt een deuk in je lange-termijn rendement
Voor beleggers is die hekel aan verliezen een groot probleem.
Sinds 1926 behaalde de Amerikaanse beurs een negatief rendement:
- In 46 procent van alle beursdagen.
- In 36 procent van alle kwartalen.
- In 21 procent van alle kalenderjaren.
- In 3 procent van alle periodes van 10 jaar.
- In 0 procent van alle periodes van 20 jaar.
Dus als je elke dag naar de stand van de beurs – of die van je portefeuille – kijkt, zie je om de dag een verlies. En op die dagen voel je twee keer zo slecht dan dat je je goed voelt op dagen dat de beurs stijgt.
Dat betekent dat je dan altijd depressief en gestrest bent.
De oplossing is hartstikke eenvoudig.
Kijk wat minder vaak naar de stand van de beurs en je portefeuille. Dan zie je minder vaak verliezen, ben je niet constant chagrijnig en kun je je tijd waardevol besteden.
En waar ligt nu precies die schade aan je lange-termijn rendement op de loer?
Zoals je inmiddels wel weet, zijn beurscorrecties een uitermate vervelende – maar helaas – vast onderdeel van het beleggen in aandelen.
Soms zijn die correcties beangstigend. Zoals in 2008 en in 2020 tijdens de pandemie.
Kijk maar eens naar de dagelijkse koersbewegingen van 25 februari tot en met 16 maart 2000. Kun je je nog herinneren hoe je je voelde toen de beurs in slechts 15 dagen meer dan een kwart van z’n waarde verloor?
De dalende koersen bezorgen je stress. Die stress zorgt er op zijn beurt voor dat je horizon korter wordt. Je kijkt dan nog vaker naar de stand van je portefeuille. Je krijgt nog meer stress en … je verkoopt je aandelen.
Op de bodem.
En terwijl je veilig in cash zit, begint de beurs aan een indrukwekkende opmars…
Zonder jou.
–
i David Letterman (and His Beard) Shop at Target These Days, New York Times, Oct. 18, 2016
ii The Race To Develop The Moon, The New Yorker, April 29, 2019