Je weet pas of je een belegger bent als de beurs crasht

Na de Russische inval kozen duizenden Oekraïense mannen ervoor om tegen de Russen te vechten. Maar op hetzelfde moment vluchtten er ook duizenden naar het buitenland, waaronder Nederland.

Weet je wat me mateloos fascineert? Wat bezielt de mannen die ervoor kozen om te vechten? En daarbij het gigantische risico namen om op het slagveld te sterven of – misschien nog wel erger – lichamelijk of geestelijk ernstig verminkt te raken. En wat gaat er in de hoofden om van de mannen die ervoor kozen om zich in veiligheid te brengen. Terwijl ze dagelijks horen hoe hun vrienden, collega’s en familieleden voor Oekraïne sterven?

Wat zou jij doen?

Een zwarte band bereidt je niet voor op een straatgevecht

De psychologie leert ons dat mensen slecht zijn in het voorspellen van hun toekomstige gedrag. Zeker als ze geconfronteerd worden met een riskante of uitzichtloze situatie. Sommige dingen moet je nu eenmaal zelf meemaken voordat je begrijpt hoe groot het verschil is tussen de theorie en de harde werkelijkheid.

Als je een vechtsport beoefent, leer je goed doordachte en vloeiende technieken toe te passen op een vergevingsgezinde tegenstander die je fouten niet meedogenloos afstraft. Je trainingsmaatje staat geduldig te wachten totdat jij de “kote mawashi” inzet terwijl jij nog even nadenkt hoe dat ook alweer moet.

Daardoor zijn veel vechtsporters niet voorbereid op een echt straatgevecht waar angst en adrenaline ervoor zorgen dat ze alleen nog maar wild met hun armen in de rondte zwaaien. Geen enkele training kan het gevoel dat je leven in gevaar is, nabootsen. Zoals je ook geen idee hebt hoe het is om in een loopgraaf te wachten totdat je bestormd wordt door duizenden Russen.

Beleggen heeft z’n eigen versie van een loopgraaf. De beurscrash!

Je moet een beurscrash meemaken om te weten hoe het voelt

Als de beurskoersen fors onderuitgaan, is dat een uitgelezen kans om aandelen bij te kopen. Of in ieder geval de aandelen die je al hebt niet te verkopen. Daar is geen speld tussen te krijgen omdat de koersen na elke beursval in het verleden herstelden en naar nieuwe records stegen.

Deze kennis bereidt je alleen niet voor op hoe het voelt om ook daadwerkelijk in een mum van tijd 40 procent van je vermogen te verliezen. Want zo’n beurscrash staat natuurlijk niet op zichzelf. De reden dat beurskoersen onderuitgaan, is dat speculanten, banken of politici er een puinhoop van maken. 

De krantenkoppen zijn paniekerig en de onheilsprofeten voorspellen het einde van ons kapitalistische systeem waardoor je hoop op een goede afloop stukje bij beetje verdwijnt. En voordat je het in de gaten hebt, verkoop je omdat je niet nog meer geld wil verliezen.

Gedrag uit het verleden is wel een garantie voor de toekomst

Als je nog nooit een beurscrash hebt meegemaakt, is het misschien verstandig om conservatiever te beleggen dan dat je nu op dit moment nodig vindt. Het doel van beleggen is niet een zo hoog mogelijk rendement, maar een goed rendement dat je heel lang kunt volhouden.

Je hebt er niks aan om je vermogen voor 100 procent in aandelen te beleggen als een beurscrash er voor zorgt dat je in paniek alles verkoopt. En je pas jaren later weer durft te beleggen.

Als je in het verleden wel een beurscrash meemaakte, dan weet je nog precies hoe je reageerde. Bleef je rustig en kocht je moedig aandelen bij? Of werd je bang en verkocht je je aandelen in paniek? Kijk nog eens op je gemak terug en wees eerlijk. Je weet dan precies hoe je je tijdens de volgende beurscrash gedraagt.

Weet je het al? Zou jij tegen de Russen gaan vechten? Of zou je vluchten? Lastig hè, als je geen Oekraïense man tussen de 18 en de 60 jaar bent en je echt moet kiezen.