Verkopen als de cijfers bloedrood kleuren? Dit is waarom dat een slecht idee is
Op 16 oktober 2008 schreef Warren Buffett een opiniestuk in de New York Times1. Midden in de ergste financiële crisis sinds de Grote Depressie. Hij schreef dat hij ondanks alle ellende die er op dat moment gaande was, gewoon aandelen kocht. Vanaf het moment dat hij zijn pen neerlegde, daalde de beurs nog eens bijna 30 procent. Zijn timing was knap beroerd. Maar iedereen die op die dag zijn advies volgde en een indexfonds van de S&P 500 kocht, is nu 666 procent rijker.
Van 1964 tot en met 2024 stegen de aandelen van Berkshire Hathaway, zijn investeringsvehikel, met meer dan vijfenhalf miljoen(!) procent. Dat is bijna 20 procent per jaar en ruwweg het dubbele van de S&P 500 index tijdens diezelfde periode.
Geen enkele belegger komt ook maar in de buurt van dat rendement over zo’n lange periode. Maar hij behaalde dat rendement niet doordat hij de beurs zo goed kon timen.
Deze week kondigde hij zijn pensioen aan.
De vraag die bij iedere belegger wel eens door het hoofd spookt
Elke beurscorrectie is uniek. Ze zijn allemaal beangstigend. In 2000 klapte een internetzeepbel, in 2008 bliezen de banken op, in 2020 was het een virus, in 2022 inflatie en nu is het Trump. En stiekem denkt elke belegger wel eens: waarom verkoop ik niet gewoon alles? Dan koop ik m’n aandelen goedkoper terug als de rook is opgetrokken.
Helaas werkt het zo niet. Of je koopt pas weer terug op veel hogere koersen of helemaal niet.
Als je verkoopt in een beurscorrectie heb je twee opties. Als de koersen stijgen, heb je er de pee in en kun jezelf wel voor je kop slaan. Als ze verder dalen, bevestigen ze je gelijk en klop je jezelf op de schouder. Je denkt: “als ze nog wat verder dalen, stap ik weer in.” Maar de kans dat je dat ook daadwerkelijk doet is piepklein. Want de krantenkoppen die de lagere koersen vergezellen, kleuren bloedrood. En ze ontnemen je alle lust om weer in te stappen.
Terwijl dat toch echt het beste moment is.
De beurs wacht niet op je
Aandelenkoersen komen tot stand op een manier die indruist tegen je gevoel. Het interesseert ze geen snars wat er gisteren gebeurde. Ze bewegen op basis van wat ze denken dat de toekomst ons brengt.
Het meest verbijsterende voorbeeld hiervan speelde zich af in het voorjaar van 2020:
- De economie wankelde door de lockdowns
- De beurs voorspelde een recessie want ze verloor in slechts 23 beursdagen 34 procent van haar waarde.
- De koersen bereikten op 23 maart bereikten hun dieptepunt en begonnen daarna met een indrukwekkende opmars.
Terwijl het economische nieuws steeds slechter werd.
De onderstaande screenshot is van 9 april 2020. Het illustreert perfect waarom het zo moeilijk is om te wachten met kopen totdat de rook optrekt. De Amerikaanse beurs beleefde die week haar beste week sinds 1938… terwijl in de drie weken daarvoor maar liefst 16 miljoen Amerikanen hun baan kwijtraakten.
Pas in juni hoorden we dat de werkloosheid weer daalde. Pas in januari 2021 wisten we dat de bedrijfswinsten weer stegen. En pas in juli 2021(!) hoorden we dat de recessie in april 2020 alweer voorbij was.
De aandelenkoersen voorspelden die gunstige ontwikkelingen voordat de rook optrok. Hierdoor misten beleggers die in de correctie verkochten gigantische koersstijgingen.
Als je denkt dat 2020 een uitzondering was, heb je het mis. Michael Cembalest van JP Morgan schreef daarover een rapport2. Hierin constateert hij dat tijdens alle recessies sinds 1957 de aandelenkoersen sneller hun dieptepunt bereiken dan de economie, de werkgelegenheid en de bedrijfswinsten.
De verborgen reden van Warren Buffett’s succes
Ik geloof dat er meer dan 60 boeken bestaan die Buffett’s beleggingssucces proberen te doorgronden. Maar ze missen een heel belangrijk ingrediënt van dat succes: zijn leeftijd.
Buffett is 94 jaar en heeft een vermogen van 168,2 miljard dollar. Maar hij begon al met beleggen op z’n 11e. Toen hij 56 jaar oud was, tikte hij zijn eerste miljard aan. Dat betekent…dat hij meer dan 99 procent van zijn vermogen verdiende na zijn 56e verjaardag.
Zijn uitzonderlijk hoge rendement speelde daar een rol in. Nog belangrijker was dat hij zo lang belegde. Hij vergeleek het zelf met een sneeuwbal die van een heuvel rolt. Hoe langer de helling, hoe groter de sneeuwbal uiteindelijk wordt. Een mooie illustratie van hoe het rente-op-rente effect je vermogen steeds sneller laat groeien.
Buffett’s overleden partner, Charlie Munger, zei ooit dat je het rente-op-rente effect nooit onnodig moet onderbreken. En dat is precies wat je doet als je aandelen verkoopt tijdens een beurscorrectie. Je verandert een korte termijn koersfluctuatie in een permanent verlies. Zeker omdat de kans groot is dat je pas weer instapt als de beurs alweer fors is gestegen.
Je toekomstige zelf en Warren Buffett rekenen op je.
–
- Buy American. I Am., Warren Buffett, New York Times, Oct. 16, 2008
- Reruns, Michael Cembalest, Oct 19, 2022