Aandacht past niet in een hokje
A man who drives safely while kissing a pretty girl, is simply not giving the kiss the attention it deserves – Albert Einstein
Stel iemand heeft jouw hulp nodig. En jij wil diegene zo goed mogelijk helpen. Dan zul je eerst zijn of haar situatie moeten doorgronden, en ook de angsten of zorgen die daarbij horen. Hoe beter je het begrijpt, hoe beter je kunt helpen.
Je weet vooraf alleen niet hoeveel tijd je daarvoor nodig hebt. Of sterker nog, hoeveel tijd de ander daarvoor nodig heeft. En hoe vaak.
Dit geldt natuurlijk ook in vrolijker situaties. Bijvoorbeeld, je gaat naar een feest en wilt een aardigheidje meenemen. Hoe meer je je in iemand verdiept, hoe beter je je cadeautje kunt uitkiezen. En hoe groter het plezier van de ontvanger dan is.
Maar wat is dat dan eigenlijk, aandacht?
Met wat googelen op de betekenis van aandacht kom ik van alles tegen 1. Luisteren, concentratie, alertheid, interesse, gerichte belangstelling, hier en nu…
En aandacht komt voor in verschillende hoedanigheden: je kunt aandacht geven, aandacht krijgen, aandacht verdelen, aandacht trekken.
Aandacht trekken zien we meestal niet als iets positiefs. Maar het kan heel nuttig zijn, bijvoorbeeld als je in gevaar bent.
Aandacht heeft dus veel verschijningsvormen en staat altijd in relatie tot iets of iemand. Één op één.
Aandacht is een ambacht
Veel organisaties willen graag hun klanten zo goed mogelijk helpen. Dat ‘zo goed mogelijk’ vereist dat zij hun klanten en hun situaties goed kennen. Dat kost tijd en moeite. Het begint met luisteren. Zonder afleiding. Zonder oordeel. Zonder grenzen. En je concentreren op wat voor hem of haar van belang is.
Want dan kun je aan de slag met de beste oplossing. Je mixt wat je te weten bent gekomen over de klant met je vakinhoudelijke kennis en ervaring. Je overlegt met je collega’s om te kijken of er nog betere oplossingen zijn. Je slaapt er een nachtje over. En dan beoordeel je het nog een keer. En schaaf je bij.
Zoals het hoort bij een ambacht.
Maar hoeveel tijd is er nog beschikbaar in deze tijd van efficiencyslagen, schaalvergroting, data en kosten drukken? Hoe pak je dat aan?
Bedieningsconcept versus aandacht
Vaak zie je dat bedrijven kiezen voor gemene delers. En dan groepen klanten met ongeveer dezelfde overeenkomsten indelen in bedieningsconcepten. Met regels die gaan over een klantteam in plaats van een vaste contactpersoon. Over online versus fysieke afspraken. Één keer per jaar een gesprek versus onbeperkt toegang tot je relatiemanager. Standaardisatie versus maatwerk. Inkoop producten versus ontwikkeling en kennis in huis. Etc.
En dat is ok, in een heleboel gevallen. Als je online een prepaid mobiele telefoon koopt, wil je goede, afgewogen informatie en snelle levering met bijbehorende klantenservice. Dan kan het bedrijf je prima helpen vanuit het bedieningsconcept ‘Particuliere Klant PrePaid online’. Om maar een voorbeeld te geven.
Maar voor hoogwaardige dienstverlening is dat lastig hoor, als je vanuit zo’n bedieningsconcept je klant wilt leren kennen.
Wij kiezen voor aandacht. Persoonlijke aandacht.
Wij zijn jouw financieel bondgenoot. Dat is onze belofte. Met alle aandacht en tijd die nodig is om de beste kwaliteit te kunnen leveren.
Daarom houden wij vast aan persoonlijk contact. En ruimte voor onze relatiemanagers om echt tijd aan je te besteden.
Dat kan niet als ze zich moeten houden aan een vast concept, waarin ze dan een groot aantal klanten moeten bedienen. Stel een relatiemanager moet 200 klanten bedienen. En hij wil zijn klanten vier keer per jaar spreken. Reken maar uit… En dan heeft hij verder nog niets voor je gedaan.
Hebben wij dan geen concepten of systemen? Zeker wel! Digitalisering vinden wij heel nuttig. Dus wij gebruiken systemen voor onder andere een goede verwerking van gegevens en afspraken en voor controles. Super handig!
Daar besteden we veel tijd en, jawel, aandacht aan.
Maar die gaan niet over onze aandacht voor jou.
Want een systeem vraagt niet door, kijkt je niet in de ogen en legt het niet nog beter uit als je daar behoefte aan hebt.
Hoe doen wij dat dan?
Dan is de vraag, waarom kunnen wij wel tegen de huidige trend van schaalvergroting en efficiencyslagen in gaan?
Nou, ten eerste, we zijn juist efficiënt.
Een voorbeeld:
We delen veel kennis intern, onze relatiemanagers weten wat we doen. Zowel over vermogensbeheer, als ook over onze alternatieve beleggingen of corporate finance diensten. Dus zij hoeven niet bij het minste of geringste allerlei schakels langs om een antwoord te geven.
Dus als je onze relatiemanager een vraag stelt, dan krijg je antwoord.
Tegelijkertijd zijn we groot genoeg om specialistische kennis in huis te hebben. Je kunt als bedrijf veel inkopen, maar dat levert ruis en vertraging op. Dat vinden wij niet efficiënt.
Dat maakt ook dat we een actief beleggingsbeleid kunnen voeren. Met een mooie aandelenportefeuille van aandelen van 30 bedrijven, waar we zelf heel veel van weten. Dat kunnen we dan rechtstreeks aan je uitleggen.
Het maakt ook niet uit of je in je rol van ondernemer, bestuurder of particulier bij ons komt. Je krijgt in alle gevallen dezelfde persoonlijke aandacht.
Wil je hier eens over komen praten?
Neem dan contact met ons op, en vraag naar Gilbert, of Renée, of Linda. Of één van onze andere collega’s.
1:
Volgens Van Dale is aandacht: oplettendheid, belangstelling; de aandacht vestigen op.
Gerichte belangstelling of interesse (https://nl.wiktionary.org/wiki/aandacht)
Onder aandacht verstaan we het mentaal bewustzijn van het hier en nu (https://www.encyclo.nl/lokaal/10978)
Bewust, gerichte focus (https://www.encyclo.nl/lokaal/10498
Aandacht is het cognitief proces van het gericht waarnemen van de omgeving. Aandacht wordt soms ook opgevat als het toekennen van verwerkingscapaciteit. Het is verwant aan begrippen als: alertheid, concentratie en selectief verwerken van informatie. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Aandacht)
interesse, belangstelling, acht, attentie, bekommernis, belangstelling, consideratie, interesse, oplettendheid, opmerkzaamheid, vlijt, zorg (http://www.watbetekenthet.nl/wat-betekent-aandacht/)